Osteocondrose

Osteocondrose– é unha enfermidade dexenerativo-distrófica que se manifesta por unha diminución da altura da cartilaxe intervertebral hialina. En definitiva, isto leva ao desgaste do disco duro e á perda de funcionalidade.

A enfermidade é máis comúnmente diagnosticada en persoas de 30 a 35 anos e afecta a preto do 40% da poboación menor de 35 a 40 anos e case o 90% na vellez. Non obstante, pode ocorrer antes se hai factores desfavorables.

A osteocondrose da columna vertebral é unha das principais causas da dor nas costas. Un tratamento inadecuado pode provocar danos nas raíces nerviosas, danos na medula espiñal e ruptura dos órganos internos. Polo tanto, é moi importante buscar de inmediato atención médica e tomar as medidas adecuadas para evitar o desenvolvemento da enfermidade.

Causas da osteocondrose

A osteocondrose é unha enfermidade común que pode ocorrer en persoas maiores, pero tamén en mozos acostumados a levar un estilo de vida sedentario. Esta enfermidade prodúcese debido a un debilitamento dos músculos das costas, o que leva á interrupción da circulación sanguínea e da nutrición nos tecidos da columna vertebral e dos discos intervertebrais. Pode ter varias causas, incluíndo idade, lesións, estrés repentino e malos hábitos de traballo.

Aínda que as causas da osteocondrose non se comprenden completamente, están relacionadas con varios factores, incluíndo:

• herdanza,
• desenvolvemento físico inadecuado,
• enfermidade metabólica,
• dieta pouco saudable
• falta de vitaminas e minerais,
• medicamentos a longo prazo,
• sobrepeso,
• aumento da carga sobre a columna vertebral,
• estilo de vida sedentario, por exemplo cando se traballa na oficina,
• lesións ácidas vertebrales,
• enfermidades infecciosas anteriores e estrés.

Ademais, as malformacións do sistema nervioso e músculo-esquelético tamén poden contribuír ao desenvolvemento da osteocondrose. En xeral, o desenvolvemento desta enfermidade débese a unha combinación de moitos factores, e a súa prevención consiste nunha nutrición adecuada, actividade física moderada, distribución correcta das cargas na columna vertebral, así como manter un estilo de vida saudable en xeral.

Síntomas e signos da osteocondrose

Co desenvolvemento da osteocondrose, os pacientes adoitan experimentar os seguintes problemas nas fases iniciais:

• Dor en diferentes partes do corpo como costas, pescozo ou outras áreas;
• dificultade para moverse e limitacións para virar ou dobrarse;
• tensión constante e espasmos musculares;
• xaquecas e mareos;
• Sensacións dolorosas na zona do corazón;
• hipotonía, redución do ton muscular e da forza;
• entumecimiento dos membros;
• dor nos brazos e nas pernas;
• ver puntos antes dos ollos;
• arrefriamento das extremidades;
• Provoca sensacións dolorosas.

Coa osteocondrose avanzada, poden ocorrer complicacións graves, como:

• Inconsciencia;
• Diminución da sensibilidade dos membros;
• mala circulación sanguínea nos vasos;
• dano nervioso ou inflamación;
• Estreitamento e bloqueo das arterias.

Debes prestar atención aos cambios na túa condición corporal e consultar a un especialista se sospeitas do desenvolvemento da osteocondrose. Buscar axuda cedo pode evitar complicacións graves e mellorar a calidade de vida.

Factores de risco

A osteocondrose pode ocorrer como resultado dunha lesión ou da actividade física pesada, que é especialmente común nos deportistas. Tamén se manifesta en forma de crecementos óseos, osteofitos, discos intervertebrais saíntes e curvatura da columna. Os defectos conxénitos da columna vertebral tamén poden levar a un rápido desgaste dos discos intervertebrais. Ademais, os seguintes factores de risco poden levar ao desenvolvemento da osteocondrose:

• Esgotamento neuroemocional;
• Sobrecarga física no corpo;
• Traballar en plataformas vibratorias;
• predisposición xenética;
• falta de vitaminas no corpo;
• Embarazo múltiple.

Comprender estes factores de risco pode axudarche a previr a posibilidade de osteocondrose. Manter a túa saúde a través dun estilo de vida e unha dieta saudables e evitar lesións e esforzos excesivos pode reducir a probabilidade de que ocorra este problema. Se sospeita de osteocondrose, consulte a un médico para comezar rapidamente o tratamento e evitar posibles complicacións.

Clasificación e fases de desenvolvemento da osteocondrose

Clasificación da osteocondrose

Existen diferentes formas de osteocondrose, que poden manifestarse como dor en diferentes partes da columna vertebral.

1. Lumbodynia– Esta é a dor nas costas lumbares (lumbosacras).
2. ciáticamaniféstase como dor nas costas que se estende ás pernas.
3. lumbago- Trátase dun lumbago con dor aguda e intensa na zona lumbar.
4. Toracalxia- Isto é dor no peito.

Outra forma de osteocondrose, cervicalxia ou cervicobraquialxia, causa dor no pescozo e nos membros superiores.

Ademais, os tipos de osteocondrose poden variar dependendo da parte da columna vertebral afectada. A osteocondrose da columna cervical maniféstase por dores de cabeza e dificultade para xirar a cabeza, a osteocondrose da columna torácica causa dor na columna torácica e a osteocondrose da columna lumbar pódese manifestar por dificultades para inclinarse cara adiante e dor, que ás veces "dispara" no perna.

Etapas do desenvolvemento da osteocondrose

A osteocondrose é unha das enfermidades máis comúns da columna vertebral. O seu desenvolvemento pasa por varias fases.

• eu.Na primeira etapa, o núcleo do disco perde humidade e faise menos elástico, o que provoca unha redución da altura e desgarros do tecido. Nesta fase a dor adoita ser apenas perceptible, pero as molestias poden producirse coa actividade física ou unha postura inusual.
• II.Na segunda etapa de desenvolvemento da osteocondrose, o tecido do disco intervertebral comeza a aplanarse e abultarse, o que leva a un estreitamento do espazo entre as vértebras e o pinchazo das raíces nerviosas da columna. A membrana fibrosa é destruída, o que resulta nunha mala retención de líquidos no núcleo do disco. Cando se move, escóitanse ruídos característicos de clic e crujido na columna vertebral. Nesta fase, prodúcese dor localizada, que aumenta cos movementos activos.
• III.A terceira etapa caracterízase pola abrasión e adelgazamento da capa de cartilaxe entre os discos intervertebrais. Nesta fase, os síntomas da osteocondrose exprésanse intensamente en forma de dor aguda. Para aliviar rapidamente a dor, cómpre tomar analxésicos para a neuralxia.
• IV.Na cuarta etapa final, a destrución dos discos intervertebrais é tan grave que as articulacións quedan inactivas e o espazo entre as vértebras queda cuberto de tecido óseo. Os procesos distróficos graves poden causar dor aguda xa que os crecementos danan os tecidos próximos e comprimen os nervios. É posible unha perda completa da mobilidade das articulacións vertebrales.

Complicacións

Consideremos varias complicacións que poden ocorrer coa osteocondrose:

• Proxección de disco, que ocorre cando o núcleo pulposo do disco intervertebral sobresae máis aló do anel fibroso. Isto pode provocar dor e disfunción da columna vertebral.
• Hernia intervertebral- Esta é unha complicación aínda máis grave cando o anel discal se rompe e o núcleo pulposo sobresae máis aló del. Isto pode causar dor intensa, sensación reducida e parálise.
• Radiculite- Esta é unha raíz nerviosa pinchada que provoca síntomas de dor intensa. A radiculite pode causar perda de sensibilidade, adormecemento e debilidade nas extremidades inferiores.
• Cifoseé unha deformidade da columna vertebral que se manifesta como unha protuberancia na zona do peito. Isto pode provocar problemas respiratorios, dor e mala postura.
• Ictus medular– Esta é a complicación máis grave da osteocondrose, que pode provocar perda de sensibilidade, alteración da motricidade e mesmo parálise.
• Desgaste muscular das extremidades inferiores– Esta é unha perda de masa muscular, que vai acompañada dunha rápida fatiga e debilidade nas pernas.
• Parálise das pernas– Esta é unha perda completa da capacidade de realizar movementos voluntarios dos membros inferiores, que é unha complicación grave da osteocondrose.

Métodos para diagnosticar osteocondrose

A osteocondrose é unha patoloxía caracterizada por un proceso dexenerativo nas estruturas da columna vertebral. A partir de estudos clínicos podemos saber máis sobre o tratamento desta patoloxía.

Se se sospeita de osteocondrose, o médico realizará un diagnóstico completo, que inclúe os seguintes métodos:

• Exame físico.O médico examina o paciente e valora o seu estado xeral, a postura e os movementos. O médico tamén pode facer unha proba neurolóxica para determinar se hai problemas sensoriais e motores ou non.
• Probas de hardware.Para un diagnóstico máis preciso, utilízanse varios métodos de exame de hardware, incluíndo radiografía, tomografía computarizada (TC) e resonancia magnética (MRI).
• Probas de sangue.Un hemograma completo pode axudar a detectar os primeiros signos de osteocondrose, como: Por exemplo, aumento da taxa de sedimentación de glóbulos vermellos e baixos niveis de calcio. Para confirmar o diagnóstico, pódense prescribir probas bioquímicas que avalían os parámetros de coagulación, a actividade enzimática, o contido de cinc, cobalto, ferro e outros compoñentes.
• Radiografía.Durante unha radiografía, examina cada columna e tómanse imaxes en proxeccións directas, laterales e dúas oblicuas. Se é necesario, pódese prescribir unha radiografía funcional, que permite avaliar o estado da columna vertebral en diferentes posicións.
• Tomografía computarizada (TC).A TC realízase despois da radiografía e permite unha determinación máis precisa do estado dos discos intervertebrais. Para este fin, tómanse imaxes dun ou dous segmentos da columna.
• Resonancia magnética (MRI).A resonancia magnética úsase ademais da tomografía computarizada ou nos casos en que sexa necesario examinar con máis detalle o estado dos vasos sanguíneos, os procesos nerviosos e os discos intervertebrais.

Cando debes ver un médico?

Se tes dor nas costas persistentes, calambres musculares e sensibilidade reducida, debes consultar a un médico.

Tratamento da osteocondrose

A osteocondrose é unha enfermidade da columna vertebral caracterizada por cambios dexenerativos nos discos intervertebrais. Pode causar dor de costas, dor de pescozo, dores de cabeza e outros síntomas desagradables. Tratar a osteocondrose pode ser un proceso longo e laborioso, pero os métodos modernos poden axudar a aliviar a dor e mellorar a calidade de vida. Dependendo do grao de progresión e da gravidade dos síntomas, a cirurxía pode ser conservadora ou cirúrxica. Na maioría dos casos, recoméndase o fortalecemento dos ligamentos e músculos e o uso de medicamentos.

Ao tratar a osteocondrose, é importante ter en conta as características individuais de cada paciente. Algúns métodos de masaxe ou terapia manual poden ser indesexables ou mesmo perigosos en casos individuais. Polo tanto, é importante ter unha consulta individual antes de comezar o tratamento.

Os procedementos e métodos para tratar a osteocondrose inclúen fisioterapia, ximnasia (fisioterapia), uso dunha almofada ortopédica ou corsé, toma de relaxantes musculares e analxésicos non esteroides.

Terapia de movemento

Os países líderes cun bo nivel médico prefiren a terapia de exercicio. Trátase de fisioterapia clásica, exercicios de fisioterapia na auga, natación, adestramento con simuladores e complexos de hardware baseados en ordenador. Os estilos son seleccionados polo médico e poden variar dependendo das características individuais de cada paciente. A natación tamén pode ser útil, pero require unha técnica adecuada para evitar danos á saúde.

Tratamento da osteocondrose mediante terapia manual

A terapia manual pódese usar nas fases iniciais. Este método axuda a fortalecer o cadro muscular e eliminar os bloqueos e as raíces nerviosas pinchadas. Non obstante, se a forma das vértebras cambia e se forman espuelas óseas, non se recomenda este tipo de tratamento.

A terapia manual realizada correctamente pode mellorar a configuración da columna vertebral. Ás veces pode haber bloqueos funcionais persistentes, é dicir, endurecemento da columna vertebral e do sacro, que non se poden eliminar mediante exercicios terapéuticos.

A terapia manual moderna é diferente da anterior. A maioría dos médicos xa non usan técnicas duras que implicaban moer, preferindo no seu lugar utilizar técnicas suaves. Están baseados no coñecemento da biomecánica, a función articular e as leis da contracción e relaxación muscular. O risco de efectos secundarios é menor con estes métodos e a eficacia non cambiou.

masaxe

A masaxe ten moitas contraindicacións, polo que un neurólogo debe prescribir un tratamento individual. É importante elixir un masajista competente co que traballe o médico. As sesións de masaxe deben realizarse regularmente; Como regra xeral, o médico prescribe polo menos 2-3 sesións por semana durante 1-3 meses.

Masaxes médicas realizadas correctamente para a osteocondrose da columna vertebral:

1. Proporciona estrés adicional aos músculos e aumenta o seu ton;
2. Elimina a acumulación de ácido láctico e alivia os espasmos musculares;
3. Mellora a circulación sanguínea na zona afectada e nos tecidos adxacentes;
4. Alivia a dor.

Para o tratamento da osteocondrose, só é adecuada a masaxe médica, mentres que a masaxe tailandesa é perigosa. A maioría dos terapeutas de masaxe tailandeses usan técnicas estritas de terapia manual e non prestan atención á condición física do paciente.

fisioterapia

Dependendo da localización e do estadio, os pacientes poden recibir os seguintes tipos de fisioterapia:

• Terapia de campo magnéticoé o efecto dun campo magnético de frecuencia constante que estimula unha resposta celular.
• Electroforese para osteocondrose– Este é o efecto dun campo eléctrico sobre o tecido, que acelera a circulación sanguínea e activa os procesos de rexeneración.
• Terapia con láseré un método que estimula os procesos biolóxicos nas fibras nerviosas e tamén ten efectos antiinflamatorios, cicatrizantes e analxésicos.
• Terapia de ondas de choqueé un método para influír nunha zona doente do corpo con ondas acústicas, mellorando a microcirculación e os procesos metabólicos, aliviando o inchazo e a dor.

Todos estes métodos poden ser prescritos polo médico segundo as necesidades individuais do paciente e o estadio da enfermidade.

Kinesio taping

Kinesio taping é un método seguro que se usa activamente na medicina deportiva e é amplamente utilizado en Corea do Sur.

A cinta Kinesio é un xeso de algodón con adhesivo termofusible que se pode usar para tratar problemas de pescozo, peito, dores de costas e articulacións. Existen tipos especiais de tratamentos terapéuticos que se poden usar na casa. Non obstante, débese ter precaución cando se autograban xa que son posibles complicacións.

Hai restricións a ter en conta á hora de realizar o kinesiotaping: para as mulleres, inclúense o embarazo e a menstruación. Algúns pacientes poden experimentar unha reacción alérxica ao parche.

acupuntura

A acupuntura é un método no que un médico introduce agullas especiais en áreas específicas do corpo. Isto leva a unha aceleración da circulación sanguínea, a circulación linfática e os procesos metabólicos, mellorando así o estado da columna vertebral e de todo o corpo. A acupuntura pódese usar para a osteocondrose nas fases iniciais, así como para a dor severa e a mobilidade limitada das vértebras.

Tamén hai unha técnica de agulla seca na que se insire unha agulla sen drogas no músculo que se contrae, normalmente o piriforme. Este método pódese usar para aliviar a dor nas costas e na zona pélvica. Cabe destacar que a acupuntura tamén é eficaz en casos crónicos.

Hirudoterapia

A hirudoterapia é un método que usa sanguijuelas medicinais para tratar varias enfermidades, incluíndo a osteocondrose. A hirudoterapia evita o aumento da coagulación do sangue e a formación de coágulos sanguíneos, dilata os vasos sanguíneos, elimina os procesos inflamatorios e ten un efecto analxésico. Na osteocondrose, as sanguijuelas úsanse para mellorar o abastecemento de sangue ás células, o que á súa vez estimula a restauración dos discos intervertebrais danados.

Medicación

Actualmente, hai unha tendencia a reducir o uso de medicamentos no tratamento da osteocondrose. Porque algúns medicamentos poden ter efectos secundarios graves e ter un impacto negativo na saúde do paciente.

A dor na osteocondrose adoita ocorrer no contexto de pequenos cambios na columna vertebral, e se o médico escolle o tratamento axeitado sen medicamentos, o paciente pode evitar ataques repetidos de dor. Se tomas medicamentos durante moito tempo, os cambios estruturais na columna poden empeorar e a pílula pode deixar de funcionar. Ademais, a terapia farmacolóxica pode estar contraindicada nalgúns casos.

Unha alternativa ao tratamento farmacolóxico é o Kinesio taping. Este é un método no que se pegan xesos elásticos especiais ás zonas do corpo enfermas. Kinesio taping é máis seguro e eficaz que a terapia con medicamentos e pódese usar para aliviar a dor.

Reflexoloxía

A reflexoloxía é un método baseado no efecto correcto sobre os puntos de dor e as zonas reflexas. Utilízase para aliviar a dor e restaurar a carga natural na columna vertebral. A reflexoloxía nunca se usa só, senón xeralmente en combinación cunha masaxe para conseguir un efecto máis forte.

A reflexoloxía pódese usar para tratar a osteocondrose e outras enfermidades da columna. O seu uso axuda a eliminar a dor e restaurar a carga natural sobre a columna vertebral. Ademais, a reflexoloxía pódese usar para mellorar o estado xeral do corpo e previr enfermidades.

Prevención e prognóstico da osteocondrose

A prevención da osteocondrose é unha cuestión moi importante porque ten como obxectivo previr os factores que poden contribuír ao desenvolvemento desta enfermidade. En primeiro lugar, isto aplícase ás persoas que teñen certos riscos:

1. predisposición xenética ás enfermidades da columna vertebral;
2. Problemas gastrointestinais crónicos que poden levar á mala absorción de nutrientes;
3. Enfermidades asociadas a trastornos metabólicos;
4. Infeccións graves na infancia, como: B. Raquitismo;
5. lesións por ácidos vertebrales;
6. Sobrepeso.

Pero a prevención tamén é importante para as persoas con un estilo de vida sedentario, con aumento do estrés na columna vertebral e para as mulleres que planean un embarazo. Para evitalo, recoméndase facer exercicio físico regularmente, vixiar o peso, evitar lesións e levar unha dieta saudable rica en vitaminas e minerais. Para detectar precozmente as enfermidades, tamén é recomendable consultar a un médico e someterse a revisións médicas periódicas.

Dieta para osteocondrose

Un dos aspectos importantes do tratamento da osteocondrose é unha nutrición adecuada. O corpo necesita recibir a cantidade necesaria de substancias para a síntese do tecido cartilaginoso, polo que se recomenda unha dieta equilibrada.

É importante comer froitas e verduras frescas, alimentos proteicos e pratos que conteñan mucopolisacáridos, como marmeladas de froitas, marmeladas ou peixes. Non obstante, debes evitar os alimentos graxos, fritos e salgados e limitar o consumo de azucre e alcohol, xa que poden contribuír á inflamación.

Recoméndase beber máis líquidos para garantir unha hidratación adecuada e manter a saúde do disco. Tamén se recomenda consultar a un médico ou nutricionista para desenvolver unha dieta individual que teña en conta as especificidades da enfermidade e as necesidades individuais do paciente.

Exercicios para osteocondrose

Os exercicios para o tratamento da osteocondrose espinal son prescritos polo médico se hai dor. O conxunto de exercicios elíxese individualmente, tendo en conta a forma, o grao e o estadio da enfermidade. Por exemplo, na fase inicial da osteocondrose cervical recoméndase:

• realizar inclinacións da cabeza;
• xira a cabeza á dereita e á esquerda;
• Usa o queixo para debuxar números do 0 ao 9 no aire.
• Move o queixo cara adiante e cara atrás nun plano horizontal.